BDSM RTV NIEUWS!!!!

09 Maart 2009

'Dit is een liefdesverhaal'


Bron: www.standaard.be De Standaard - Groot Bijgaarden,Belgium


Gene Bervoets en Veerle Dobbelaere over 'SM-rechter' - Voor de opnames van de film 'SM-rechter' raapten Veerle Dobbelaere en Gene Bervoets al hun moed bij elkaar. Dobbelaere: 'Gene heeft echt geslagen, ik heb de slagen echt ontvangen.' Bervoets: 'Evident was dat niet. Je wordt intiemer met een collega dan met je eigen partner.' Verslag van een avontuur.


Juni 2008: even geen Spoed of LouisLouise voor Veerle Dobbelaere, en geen Kinderen van Dewindt of culinaire tv-show voor Gene Bervoets. Op hun agenda staan zweepslagen, latex en gloeiend kaarsvet. Dobbelaere en Bervoets delen de hoofdrol in SM-rechter, een Vlaamse film die gebaseerd is op het wedervaren van de Mechelse rechter Koen Aurousseau, die in 1997 werd veroordeeld voor slagen en verwondingen en voor het aanzetten tot ontucht, omdat hij met zijn vrouw Magda aan sm had gedaan (zie bladzijde C4-C5). Het echtpaar verloor werk, eer en burgerrechten, maar sloeg zich er samen doorheen.

'De film is dus een geromantiseerd liefdesdrama', zegt Gene Bervoets. 'Magda was een zwaar depressieve vrouw. Ze heeft de moed gehad om te zeggen wat er scheelde en haar man, een hoge magistraat, heeft zich voor haar weggecijferd. Na al wat er gebeurd is, na al wat ze verloren hebben, vormen ze nog steeds een koppel.'

Dobbelaere: 'De regisseur en scenarist Erik Lamens heeft de film geënt op ware gebeurtenissen, maar het is geen documentaire. Het is een universeel liefdesverhaal en sm is er een onderdeel van. Ook niet-sm'ers, toch de meerderheid van de Vlamingen, zullen veel herkennen. Waar liggen je grenzen? Welke offers breng je voor een geliefde? Wat is normaal, wat is abnormaal? Magda heeft jaren van zichzelf gedacht dat ze abnormaal was. Ze is lang niet de enige.'

Heeft het gerecht in uw ogen juist gehandeld?

Bervoets: 'Er was geen schade aan derden; de sm gebeurde met wederzijdse toestemming. De staat heeft zich niet te bemoeien met wat je in je slaapkamer uitspookt. Maar dat is precies wat er wél gebeurd is. Ik denk dat dit verhaal tot het collectieve geheugen is doorgedrongen omdat het gros van Vlaanderen begrijpt dat deze zaak fout is. Ja, binnenskamers zijn rare, om niet te zeggen vreselijke dingen gebeurd. Maar wat dan nog? Niemand had daar zaken mee.'

Dobbelaere: 'Vlaanderen is vrij conservatief. De meeste mensen vinden sm raar of “hun ding niet,. Maar ze begrijpen dat sm moet kunnen als mensen daarvoor kiezen. De staat had niet mogen binnendringen in de slaapkamer van Koen en Magda, zoveel is zeker. Maar er zijn minder duidelijke gevallen. Ik zou het een prettig neveneffect vinden als deze film een debat op gang trekt. Ik zie mensen op televisie een extreme make-over ondergaan die volgens mij veel te ver gaat. Dat lijkt soms meer op extreme verminking dan op plastische chirurgie. Ik vind de vraag of zoiets begrensd moet worden, wel relevant.'

Bervoets: 'En de vraag wie die grens moet trekken.'

Dobbelaere: 'De grens is onduidelijk. Ik heb een tattoo en binnenkort laat ik er nog één zetten. Is het strafbaar als morgen iemand de naam van mijn lief op mijn billen tatoeëert? En wat met topsporters? We verdringen ons op de eerste rij om topsporters toe te juichen. Maar tijdens de Olympische Spelen zag ik iemand halfdood over de meet strompelen. Topsporters zien vaak geweldig af. Dat mag, dat wordt zelfs gesubsidieerd. Maar een masochistische vrouw die geweldig wil afzien om het genot te hebben van de zege - samen met een geliefde de eindmeet halen - mag dat dan niet?'

Bervoets: 'Het is een geaardheid waar je vreemd van opkijkt. Maar ik sta er ook van te kijken als Marc Herremans zich vierduizend keer optrekt. En Eddy Merckx werd geprezen voor zijn hoge pijngrens.'

De staat had zich niet moeten bemoeien met de privé-zaken van een koppel, zeggen jullie. Nu rakelt de film de hele zaak wel weer op. Ik hoor dat de dochters van de rechter daar niet zo gelukkig mee zijn. Wringt dat niet?

Dobbelaere: 'Ik erken hun pijn, hun angst. Als kind wil je sowieso al niet weten dat je ouders seks hebben. Het gerecht heeft alle details over het buitengewone seksleven van hun ouders in de pers gegooid. Daarbij vergeleken is de release van de film een peulschil.'

'Ik vind echt dat deze film er moest komen. Te veel mensen met sm-neigingen lijden onder het taboe. Ze voelen zich verworpen en uitgestoten en dat is niet goed. Een vriend van mijn vader verhing zich op zijn 42ste omdat hij homo was. Die strijd is nu gestreden, maar heeft ook offers gevergd.'

'SM'ers zijn mensen zoals jij en ik, maar met een andere geaardheid. Je bent zo of je bent zo niet. SM moet ontdaan worden van zijn ranzigheid. Ik werk daar graag aan mee. Misschien doe ik daar inderdaad een paar mensen pijn mee. Die verantwoordelijkheid neem ik.'

Hoe schokkend was het om voor de opnames zelf met tepelklemmen en leren maskers aan de slag te gaan?

Bervoets: 'Nu kan ik in een sm-kelder een pint pakken en een praatje slaan. Maar de eerste keer dat ik de kelder betrad, ging mijn hart sneller kloppen en vroeg ik me af wat ik daar kwam doen.'

Dobbelaere: 'Nieuwsgierigheid typeert acteurs. Het was best spannend om te ontdekken hoe sm in zijn werk gaat en wat daar zoal aan te pas komt. Confronterend was dat ik het niet moeilijk heb met een slavin die een mannelijke meester behaagt. Ik zie daar de poëzie van in. Maar andersom, een mannelijke slaaf en een meesteres, dat vind ik afstotelijk. Daar schrok ik van. Dit is 2009. Ik dacht dat ik geëmancipeerd was.'

De regisseur vertelde me dat hij u heeft moeten intomen. Waarom hebt u de zweepslagen echt ontvangen? Acteren is toch doen alsof?

Dobbelaere: 'Ik heb helemaal niets met sm, maar de film werkt alleen als je gelooft dat Koen en Magda van elkaar houden, als je de pijn, de intimiteit en de overgave ziet. Er was bovendien een praktische reden om de sm niet te veinzen. SM-rechter is een film in de reeks Faits Divers (een samenwerking van VTM en het Vlaams Audiovisueel Fonds, red.). Dat wil zeggen dat het budget heel krap was. Er was geen tijd en geen geld om doublures in te zetten of om een scène 27 keer opnieuw op te nemen.'

'Ik wist ook dat ik een hoge pijngrens heb. Wat anderen heet water vinden, noem ik warm. Voor mijn bevallingen had ik geen verdoving nodig. Pijn is maar pijn, ik kan daar goed mee om. De moeilijkste momenten draaiden niet om pijn, maar om vernedering. Ik ben gecrasht toen ik uren geblinddoekt vasthing tussen de pinnen. Dat deed nochtans geen pijn.'

Is klappen uitdelen gemakkelijker?

Bervoets: 'Ik vind het straf dat iedereen het alleen maar over Veerle heeft. Veerle is in het echte leven geen slavin, maar ik ben ook geen meester. Ik had geen zin om haar te slaan. Ik had geen zin om kaarsvet over haar uit te gieten. Ik heb mezelf zo ver moeten krijgen.'

Dobbelaere: 'Maar was je achteraf niet blij? Dat waren toch spannende momenten? En dan die emotionele ontlading achteraf! Elkaar vinden en troosten.'

Bervoets: 'We vertrouwden elkaar, we hadden al vaker samen gespeeld. Maar wat we nu meegemaakt hebben, is van een andere orde. Veerle kende haar huidige vriend nog niet zo lang, ik had mijn vriendin. Op een bepaald moment waren we intiemer met elkaar dan met onze partners. Vanzelfsprekend was het niet.'

'Veerle en ik hebben samen een keuze gemaakt en daarna zijn we er voluit voor gegaan zonder te weten waar we zouden uitkomen. Toen ik een kom kaarsvet over haar stond uit te gieten, heb ik me wel afgevraagd waar ik in godsnaam mee bezig was.'

Dobbelaere: 'Ik zag dat Gene iets moest overwinnen. Ik schrok toen ik het kaarsvet over me heen kreeg. Dat doet wel erg veel pijn, dacht ik en tegelijk vroeg ik me af of mijn rug wel genoeg bewoog zoals de director of photography had gevraagd.'

Bervoets: 'Dat is juist zo fantastisch aan acteren in film. Je geeft toe aan een impuls zonder de technische kant uit het oog te verliezen. Sta ik goed? Neem ik haar licht niet af? Je laat gevoelens samenvallen met wetenschap en techniek.'

Dobbelaere: 'Schizofreen beroep. Maar ik ben blij dat we het gedaan hebben. Toen ik na het einde van de week sm-opnames naar huis reed, voelde ik me euforisch. Mij krijgen ze nooit meer kapot, dacht ik. Dat gevoel is ondertussen weer weggeëbd (lachje). Wat overblijft, is een avontuur om nooit te vergeten.'

'SM-rechter' komt woensdag in de zaal. Dan leest u ook een recensie in de dagkrant.